Мојата прва недела во Куманово

Зелен пазар во Куманово Tregu i Gjelbër në Kumanovë

Минатато лето, кога прв пат пристигнав во Македонија, Куманово беше првото место кое го видов. Преку прозорецот на автобусот се наоѓаше малиот град кој за мене, една финка од Хелсинки, беше толку егзотичен, толку привлечен, толку балкански, што речиси ќе излезев од автобусот. Тогаш бев на пат за Скопје, но одлучив дека еден ден ќе дојдам и во Куманово. Не знаев дека по девет месеци ќе волонтирам тука.

Од секогаш сум сакала да бидам волонтер на некој интересен проект, но мислев дека во моментот немам време и можност за тоа. Сепак, кога слушав за оваа можност за ЕВС-волонтерство, направив сè за да го организирам мојот живот за да би можела да одам.

Ја поправаме финската друштвена игра „Afrikan tähti„ Duke e rreguluar lojën shoqërore finlandeze “Afrikan tähti”.

Куманово е точно такво како што го замислував, ама веќе првиот ден сфатив колку е различен кумановскиот дијалект од македонскиот јазик што сум го учела досега.

Ја пишуваме нашата домашна работа на македонски јазик

Duke i bërë detyrat e shtëpisë nga gjuha maqedone.

Во Куманово ја сакам атмосферата. Луѓето се многу заинтересирани за нас, од каде сме а што правиме тука, и сакаат да нѐ запознаваат. Работата во MultiКулти е супер а децата со задоволство учествуваат во сите активности кои се организираат. Дури и младите деца знаат англиски изненадувачки добро, а со задоволство ни помагаат со албанскиот и македонскиот, што за мене претставува голема радост бидејќи сакам да учам јазици. Верувам, дека многу ќе уживам во моето време тука, а со нетрпение очекувам да дознаам што ќе научам и видам во текот на месециве.

Младински активизам во Куманово, „Мрдни со прст.„ Aktivizëm rinorë në Kumanovë, “Lëviz me gisht.”

______________________________

Last summer, when I entered Macedonia for the first time, Kumanovo was the first place I ever saw. To a girl from Finland this small city behind the windows of a bus was so exotic, so attractive, so Balkan, that I almost wanted to get out of the bus. At the time I was on my way to Skopje, though, but I decided to definitely come to Kumanovo one day. Back then I didn’t know that only 9 months later I’d be volunteering here for three months.

I’ve always known that I’d like to do voluntary work abroad but I thought I don’t can’t do it yet in this life situation. However, when I heard of this EVS project that seemed exactly what I wanted, I did all I could to arrange my life so that I could go.

Kumanovo was just as I expected, but during the first days I realized how different the local dialect is from that Macedonian, that I’ve learned so far. I love the atmosphere here. People are very interested in us, where we’re from and what we’re doing in Kumanovo, and they want to get to know us. The work in MultiКулти is great and and the kids join all the activities with enthusiasm. Even the younger kids know English surprisingly well and they’re really happy to help us with Albanian and Macedonian, which for me is a great joy since I love learning languages. I really believe I’ll enjoy my time here and I’m looking forward to see and learn a lot.